"Ασφάλεια" και με πιστοποίηση από τον Σύλλογο "Τραχίνα"

Τσιώτα Παρασκευή

Η σωματική άσκηση είναι μία ανθρώπινη δραστηριότητα η οποία εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου οφέλη για τους αθλούμενους, αφού μέσω αυτής επιτυγχάνεται βελτίωση της σωματικής και ψυχολογικής υγείας.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η σωματική άσκηση πρέπει να εκτελείται σε ασφαλείς συνθήκες, με κύριο γνώμονα την σωματική ακεραιότητα των αθλουμένων.

Ο Σύλλογος "ΤΡΑΧΙΝΑ", αντιλαμβανόμενος την σημασία της παροχής Α΄Βοηθειών κατά τη διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων, διαθέτει πλέον, δύο μέλη πιστοποιημένα στην παροχή Α΄Βοηθειών ώστε να επιτυγχάνεται η ασφαλής άθληση των συμμετεχόντων στις διάφορες δραστηριότητες που διοργανώνει.

Μέσω της συμμετοχής τους στα σεμινάρια  Καρδιοαναπνευστικής Αναζωογόνησης , πιστοποιημένα από το  European Resuscitation Council  , έγινε δυνατή η απόκτηση των απαραίτητων γνώσεων, οι οποίες πλέον τίθενται στη διάθεση των φίλων του Συλλόγου και προάγουν τα επίπεδα ασφάλειας των αθλητών μας.

Διαβάστε παρακάτω , στην Ιδρυτική Διακήρυξη της Ελληνικής Εταιρείας Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας για την αναγκαιότητα της ενημέρωσης και της επιμόρφωσης στην παροχή πρώτων βοηθειών.

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ 

"Η πρωτοβουλία μας για την ίδρυση της Ελληνικής Εταιρείας Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας εκδηλώνεται σε μια περίοδο που η ανάγκη εκπαίδευσης και συνεχούς επανεκπαίδευσης όλων, χωρίς καμία εξαίρεση, των υγειονομικών - γιατρών, διασωστών και νοσηλευτών - που απασχολούνται ή με οποιοδήποτε τρόπο δραστηριοποιούνται στο πεδίο της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας προβάλλει αδιαμφισβήτητη και επιτακτική όσο ποτέ.  
Τα τελευταία χρόνια, οι ανάγκες για υπηρεσίες επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο. Η διασφάλιση της ποιότητας και της αξιοπιστίας των παρεχόμενων υπηρεσιών και η επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης και λειτουργίας του συστήματος επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας αποτελούν άμεσες προτεραιότητες.  
Λίγες υγειονομικές φροντίδες μπορούν να συγκριθούν με την επί τόπου διάσωση και υποστήριξη της ζωής στις αντίξοες συνθήκες του προνοσοκομειακού περιβάλλοντος. Το φορτίο των λειτουργών υγείας που καλούνται να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κάτω από το βάρος του άγχους της επιτυχούς ανταπόκρισης και της ανάγκης συνεχούς επαγρύπνησης, είναι βαρύ. Η επιτυχία του έργου τους, μεταξύ άλλων, σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και καθορίζεται από το επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων, που με τη σειρά τους αντανακλούν την ποιότητα της εκπαίδευσης και κατάρτισής τους.  
Τα κενά και οι ελλείψεις είναι δυστυχώς προφανή στην καθημερινή πρακτική και επιβεβαιώνονται από τη μεγάλη ζήτηση για συμμετοχή σε κάθε είδους εκπαιδευτικές δραστηριότητες, κυρίως από νέους γιατρούς, διασώστες και νοσηλευτές, που λόγω εργασιακών συνθηκών αντιμετωπίζουν πιο έντονα το πρόβλημα και αισθάνονται την επιτακτική ανάγκη για την επίλυσή του.  
Τα προβλήματα και οι ιδιαιτερότητες της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας επιβάλλουν όχι μόνο την κοινή και συντονισμένη παρέμβαση στο πεδίο της δράσης, αλλά και την ενιαία επιστημονική έκφραση και εκπροσώπηση όλων των εμπλεκόμενων υγειονομικών χωρίς διακρίσεις, αποκλεισμούς, κατηγοριοποιήσεις και ανούσιες
αντιπαραθέσεις.  
Στο δύσκολο και ιδιαίτερα αντίξοο περιβάλλον της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, οι προσπάθειες διάσωσης και αντιμετώπισης των απειλητικών για τη ζωή καταστάσεων απαιτούν απόλυτη συνεργασία, συγχρονισμό, συντονισμό και αλληλοβοήθεια, που με τη σειρά τους πρέπει να αντανακλούν στις κοινές προσπάθειες επιστημονικής αναβάθμισης όλου του ανθρώπινου δυναμικού που δίνει μάχη με το χρόνο.
Η ανάγκη καθιέρωσης και επικράτησης μιας κοινής γλώσσας επικοινωνίας παραμένει ζητούμενο.  
Η απουσία επίσημου και αναγνωρισμένου επιστημονικού βήματος των διασωστών, της πλέον πολυάριθμης από τις ομάδες υγειονομικών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, προσδίδει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις στο πρόβλημα.  
Τα τελευταία χρόνια εκδηλώθηκαν στη χώρα μας σημαντικές προσπάθειες και πρωτοβουλίες για τη βελτίωση και προαγωγή των γνώσεων και δεξιοτήτων των υγειονομικών που δραστηριοποιούνται στο πεδίο της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, στην πλειοψηφία τους όμως παρέμειναν μετέωρες και αποσπασματικές χωρίς να καταφέρουν να προσλάβουν τη μορφή ενός συγκροτημένου και ανθεκτικού σε βάθος χρόνου σχεδίου. Παρά την αδιαμφισβήτητη θετική προσφορά τους στον τομέα της εκπαίδευσης, υπολείπονται των προσδοκιών μας και απέχουν σημαντικά από τις πραγματικές απαιτήσεις της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας.  
Η Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας φιλοδοξεί να αποτελέσει κοινή συνισταμένη και ώριμο επιστέγασμα των προσπαθειών που προηγήθηκαν. Η πρωτοβουλία μας απευθύνεται, χωρίς αποκλεισμούς και εξαιρέσεις, σε όλους τους υγειονομικούς της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας. Στο επίκεντρο της προσπάθειάς μας τοποθετείται ο λειτουργός υγείας κάθε βαθμίδας που δραστηριοποιείται στο χώρο της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας, όχι ως απρόσωπη μονάδα, αλλά ως ιδιαίτερη προσωπικότητα με συγκεκριμένο γνωσιακό υπόβαθρο και ψυχολογικά χαρακτηριστικά, που θα λαμβάνονται υπόψη στο σχεδιασμό των αντίστοιχων εκπαιδευτικών προγραμμάτων και επιστημονικών δραστηριοτήτων.  
Είναι αυτονόητο ότι οι παρεμβάσεις μας δεν θα εξαντληθούν σε μεμονωμένες και αποσπασματικές εκπαιδευτικές απόπειρες, αλλά θα επικεντρωθούν στην καθιέρωση υψηλής ποιότητας και εθνικής εμβέλειας εκπαιδευτικών προγραμμάτων παροχής πιστοποιημένης γνώσης στο αντικείμενο της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας.  
Στην κατεύθυνση αυτή, η Ελληνική Εταιρεία Επείγουσας Προνοσοκομειακής Φροντίδας με τις στοχευμένες επιστημονικές και εκπαιδευτικές της δράσεις, διεκδικεί, σε συνεργασία με συναφείς τοπικές και διεθνείς εταιρείες και φορείς, κεντρικό ρόλο συμμετοχής στους σχεδιασμούς και στις αποφάσεις που αφορούν την εκπαίδευση και μετεκπαίδευση των λειτουργών της επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας.  
Το εγχείρημα είναι δύσκολο. Η πρόκληση βρίσκεται μπροστά μας και αφορά όλους μας. Η ουσιαστική συμβολή και συμμετοχή μας στην προσπάθεια απαιτεί κατάθεση ψυχής και κόστος σωματικό και ψυχικό. Αξίζει όμως τον κόπο. "